Misschien heb je nog nooit een oogtest gedaan. Nou, voor alles is er een eerste keer. Of misschien heb je het al vele malen gedaan. Maar heb je al eens nagedacht over wat ze allemaal doen met alle machines en die grappig uitziende brillen? Hier volgt een gids.
De machines die opticiens en optometristen gebruiken om je gezichtsvermogen te controleren, hebben veel vreemde namen. Refractieve lenzen, autorefractoren, tonometers, refractors, spleetlampen, aberrometers, retinoscopen. Ze hebben allemaal een functie. Het is mogelijk dat niet alle gereedschappen worden gebruikt wanneer je een praktijk bezoekt.
Het wordt ten zeerste aanbevolen het zicht van kinderen eenmaal per jaar te controleren. Zo kunnen eventuele visuele problemen in een vroeg stadium worden ontdekt.
Bij ouderen is het aanbevolen jaarlijks een oogonderzoek uit te voeren om de macula-degeneratie te identificeren, de oogdruk te controleren en te controleren op cataract.
Er is eigenlijk maar een periode (meestal tussen de 20 en 40 jaar oud) waarin visuele controles elke twee jaar kunnen worden uitgevoerd (tenzij er een bekende aandoening is en/of een aanbeveling is om regelmatiger controles uit te voeren).
Hoe testen ze je ogen? Dit is een eenvoudige lijst van tests die kunnen worden uitgevoerd. Houd er rekening mee dat niet alle praktijken de lijst in deze volgorde afwerken. De belangrijkste stappen zijn echter nagenoeg identiek:
1. Gezondheid, werk en levensstijl
Je krijgt vragen over je gezondheid, zoals bloeddruk, bekende ziekten, familiegeschiedenis enz. Sommige van deze aandoeningen kunnen het gezichtsvermogen zowel op korte als lange termijn beïnvloeden.
Ook je werk en levensstijl kunnen je gezichtsvermogen beïnvloeden. Deze vragen worden gesteld omdat ze dan weten waar ze op moeten letten.
2. Je wordt gevraagd naar je huidige bril als je die hebt. Breng deze mee naar de praktijk. Hoe ging dat er bij jou aan toe?
3. De volgende stap kan de autorefractor zijn. Je rust je hoofd tegen een kinsteun en kijkt in de machine die licht of een beeld toont. Het apparaat bepaalt de sterkte van de lens die nodig is om het licht te focussen op het netvlies aan de achterkant van je oog. De machine levert een nauwkeurig recept af, hoewel het nauwkeurig verder moet worden afgesteld.
4. In plaats van een autorefractor kan ook een retinoscoop worden gebruikt, een handmatig instrument waarmee de refractie wordt gemeten. Het wordt voor je ogen geplaatst en het test welke glazen je het duidelijkste beeld geven. De lenzen worden afgesteld tot een nauwkeurig recept is gevonden. Dit bepaalt je mate van verziendheid, bijziendheid en astigmatisme.
5. Daarna wordt je gezichtsscherpte getest, dit is de standaardtest waarbij je letters leest op een afstand van 5-6 m (20 ft). Dit gebeurt met je vorige recept, om te beginnen, om te bepalen waar je moet beginnen met het toevoegen van lenzen
6. Vervolgens past je opticien het recept aan. Dit is het moment waarop hij je vraagt of je "beter ziet met dit glas of dat glas" en, op basis van je antwoorden, je sterkte nauwkeurig wordt aangepast aan het ideale brillenglas. Om het eenvoudig te maken, is dit het brillenglas dat je de beste visuele scherpte geeft met het beste gevoel.
7. Nu is het mogelijk tijd voor de tonometrietest. Er wordt lucht in je open oog geblazen. De machine berekent de oogdruk op basis van je oogweerstand tegen de lucht. Het is een contactloze en volledig pijnloze test. De interne druk in het oog is een goede indicator voor mogelijk glaucoom.
8. Het spleetlamponderzoek geeft aan of er schade is aan de structuur van je ogen. Je laat je hoofd rusten op een kinsteun en een microscoop wordt gebruikt om de voorkant van je oog, iris, hoornvlies, oogleden enz. te controleren. Met een handbediende lens kan de achterkant van je oog worden gecontroleerd met hetzelfde instrument. Het toont hoe je netvlies en optische zenuw eruitzien.
9. Er kan ook een visuele veldtest worden uitgevoerd. Deze toont gewoon of er blinde vlekken zijn in je perifere (zij)zicht.
Ogen zijn tamelijk ingewikkelde delen van ons lichaam, vandaar het aantal tests hierboven. Maar elke stap heeft een doel, namelijk om je zo goed mogelijk te laten zien. Bel je praktijk en laat je ogen ten minste elke twee jaar testen. Misschien elk jaar als je ouder bent dan 50 jaar. Eventuele wijzigingen worden gedetecteerd en indien nodig wordt je doorverwezen naar een oogarts. De tijd en het geld die je hierin investeert, zijn het zeker waard. Jazeker.