Oogziekten

Bij macula-degeneratie werkt het deel van het oog dat verantwoordelijk is voor de waarneming van het centrale gedeelte van het gezichtsveld - wat je ziet als je recht vooruitkijkt - niet meer zo goed als voordien. Het centrale gedeelte van het gezichtsveld wordt wazig waargenomen terwijl het perifere zicht intact blijft. Deze aandoening komt het meest voor bij mensen die ouder zijn dan 50.

Als je rode, jeukerige ogen hebt, soms met een kleverig laagje op de oogwimpers, heb je mogelijk last van bindvliesontsteking. Meestal gaat dat na enkele weken vanzelf over. Houdt het toch aan, raadpleeg dan een arts.

Deze oogaandoening ontwikkelt zich als het vocht in de oogbol niet goed wordt afgevoerd en de spanning in de oogbol toeneemt. Daardoor kunnen de gezichtszenuw (die signalen van het oog naar de hersenen doorgeeft) en de zenuwvezels van het netvlies (het lichtgevoelige zenuwweefsel achterin aan de binnenzijde van het oog) beschadigd raken, wat tot permanent verlies van het zicht kan leiden. Glaucoom kan erfelijk zijn of samenhangen met andere risicofactoren als migraine, hoge bloeddruk en zwaarlijvigheid. Als glaucoom in een vroeg stadium behandeld wordt, kan de progressie van de ziekte met medicatie, een laserbehandeling of een operatie vertraagd of gestopt worden.

Dit is een progressieve oogziekte waarbij het normaal gesproken ronde hoornvlies dunner wordt en een kegelvormige vervorming ondergaat. Door deze kegelvorm wordt het licht dat het oog binnenkomt, zodanig afgebogen dat toenemende bijziendheid en problemen met vertekend en wazig zicht optreden. Keratoconus kan zich in één oog of in beide ogen voordoen en begint vaak als iemand een tiener of vooraan in de twintig is. Keratoconus heeft verschillende oorzaken, waaronder erfelijke aanleg en te lange blootstelling aan ultraviolette stralen .